"DÖNÜŞENLER"
Çevrimiçi Sanatta Yeterlik Savunu Sergisi
M. Hasan DEMİRCİ
Danışman: Prof. Cüneyt KURT
Biçimce kaligrafik öğeler üzerinden boşluk-doluluk-çizgisellik-kıvrak organizmalar şeklinde olan eserler, plazma demirden oluşarak farklı teknik ve uygulamalar içerir. Çalışmalar, özellikle Antakya şehrinde önemli bir ata sanatı olan ve sıcak demircilikte kullanılan tavlama1 yöntemiyle oluşmuştur. Malzemenin işlenme şekli olan tavlama, yerel ve evrensel bir göndermeye sahiptir. Bu bağlamda kendi içinde barındırdığı dayanıklılık ve insanın medenileşmesinde önemli kaynak sağlayan demir malzemesi, önemli bir yer edinmektedir. Demir, insanın dünyayı modernleştirme çabasında önemli bir malzeme olarak görülürken ayrıca insanın doğayla olan mesafesinin uzaklığına ve geçiciliğine de bir vurgu oluşturur.
Kültürel, geleneksel ve modern göndermeler barındıran çalışmalar, kendi hikâyelerini anlatarak insanla dünya arasındaki manevi uzaklığı yine kendi içinde köklenip gelişen, sırrını arayan formlarla yakınlaştırmaya ve daha yalın hale getirmeye çalışır. Eserler, yerelliğin kendi içinde var olan potansiyel gücünü, yine kendi dilini kullanarak evrensel bir düzleme taşır.
1 “Tavlama yönteminde dövme demir çubuklar, karbon metalin yüzeyine dağılmasını sağlayacak şekilde doğrudan mangal kömürü ateşinde ısıtılıp çekiçle tekrar tekrar dövülerek çelik haline getiriliyordu. Bazı özel demir cevherleri ise, cevherin ayrışması için uygulanan eritme süreci gerektiği gibi gerçekleştirildiğinde, doğrudan çeliğe dönüştüler”. (Özkaya, 2004:3; Aktüre, (1994:170).
Özkaya, A. (2004). Antakya’da Sıcak Demircilik, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 1, Sayı: 2, https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/183215
Aktüre S. (1994). Anadolu'da Bronz Çağı Kentleri, Tarih Vakfı Yayınları, İstanbul.